ets 18cm x 24cm

De Cereus Peruvianus was me na zo’n 50 jaar boven het hoofd gegroeid

zijn nakomelingen leven verder op mijn dak en in meerdere “bevriende” collecties 

de cactus

gedicht geschreven door Jan van Nijlen *

 Kaal staat hij voor de blankheid der gordijnen,

verschrompeld in wat kiezel en wat zand

en mist zijn ziel: het alverschroeiend schijnen

der eeuwige zomers van zijn vaderland.

Maar aan het einde van zijn lijdzaam dulden,

spruit op een lichte morgen, als een vlam

van ’t heet verlangen dat hem gans vervulde

een bloem van heimwee uit zijn dorre stam.

Hij bloeit; en in die onverwachte droom

laat hij een stond zijn heimlijk wezen blinken

in ’t graf van broze bloemblad en aroom,

zoals de dichter die, na harde strijd,

zijn innigst voelen in een lied doet klinken

en weerkeert tot zijn oude eenzelvigheid.

* Jan van Nijlen was een Vlaams dichter, essayist en ambtenaar, 1884 tot 1965.

cadeautje van Jorine

onder: museum Voorlinden

   voor een meer uitgebreid kijkje in mijn kas, kun je klikken op een van de hierbovenstaande foto’s voor een ‘slide-show’

Wil je meer weten over het verzorgen van cactussen en succulenten, dan vind je onderaan deze pagina een korte beschrijving, gebaseerd op het lezen van succulenta en boeken, en vooral gebaseerd op mijn 50 jarige ervaring.

Succulenta is de meer dan 100-jarige succulenten-vereniging voor Nederland en Belgie 

De cactus- en succulentenliefde is vooral een mannen-aangelegenheid….en dan vooral oude(re) mannen. Mede daardoor is het ledenaantal van Succulenta al jaren dalende….kom op jonge meiden! word lid!

 

 

Veruit het grootste deel van mijn leven verzorg ik al cacteeen en succulenten.

Het belangrijkste principe om planten een lang leven te geven, is kijken naar de natuurlijke “habitat” van iedere soort (dit geldt in principe ook voor kamer- en tuinplanten). een cactus uit Zuid Afrika heeft andere behoeften dan een uit Midden Amerika b.v. Je moet dus wel eerst op onderzoek uit.

In mijn kas mag het ’s winters koud zijn, tot aan het vriespunt; planten die die kou niet verdragen, zet ik wat minder koud, zoals Euphorbia’s en Sanseveria’s b.v.

Let op, koud overwinteren kan alleen als de planten droog staan, dus, vanaf september/oktober minder gaan gieten, en in november niet meer. De planten hebben dan ook niets meer nodig, behalve af en toe een kleine inspectie op ongedierte.

Als het lente wordt, en de temperatuur omhoog gaat, dan ga ik langzaam aan een beetje (niet te koud) water geven, en wat voeding af en toe. Dit water en voeding geven voer ik langzaam op, en als het warm en droog is midden in de zomer, dan geef ik bijna dagelijks flinke plenzen,  en in de nazomer, wordt de watergift langzaam weer minder en stop ik met voeding geven.

De beloning is groot: ieder voorjaar en iedere zomer stond mijn kas vol bloeiende cactussen en succulenten.

voor meer informatie: succulenta.nl

veel plezier

Een paar jaar geleden verhuisde ik naar een klein huis zonder tuin en kas, en moest ik afscheid nemen van een groot deel van mijn cactussen en succulenten maar ik verkoop nog wel de “nakomelingen” van mijn grote en oude planten.

 

Sinds ik hier woon, komen in het voorjaar de planten na een koele winter, evengoed uit de winterrust, waarna ze halverwege de lente tot einde zomer naar het dakterras gaan, waar ze weer een lust voor het oog zijn. de lente is ook de periode waarin ik veel stek. Deze stekken gaan, als ze sterk genoeg zijn naar beneden. De jonge plantjes, die ik dan voor kleine prijsjes verkoop, ben ik meestal snel kwijt.

Je kunt er van uit gaan dat de door mij gekweekte cactussen en succulenten gezond zijn, en niet zijn behandeld met allerlei hulpstoffen om snelle groei te bevorderen.

Natuurlijk krijgen ook mijn planten geregeld last van allerlei plagen, waarvan wolluis de ergste is. Een mengsel van groene zeep en brandspiritus en een kwastje, heb ik altijd binnen handbereik. zwaar gif is echt niet nodig…en is erg slecht voor het milieu!