uit
Rechthoeken in perspectief nr.2 Afbeelding bij gedicht het verliefde wit door Monica MaatUit ‘De Kleur Gedicht’ door Monica Maat bij Bol.com te bestellen onderbestelnr. 9789464507799_______________________________________________Als het verliefde witverbannen is naarde fado van de nachten het geen warmtekrijgt van rood, geel, blauwHet niet kan spelenmet lichthartigheiden onze schaduwkantenniet bereikten zelfs de nachtegaal verstiltwaar zal ik dan van zingenDan zal ik zingenal reizend zingennaar de goden van het lichten de luchten splijten met de maanzodat het wit niet kan verkleuren!monica maat ©*** *** |
***
MFA ZUIDERZEE Lelystad, permanente expositie
WOORDEN BIJ MIJN BEELDEN DOOR FLOOR KOEDAM
dank aan Floor Koedam (+ 2020) voor de gedichten bij mijn werk
Floor aan het woord klik hier
Canto Ostinato II, 1.00 x 1.20, olieverf op doek
Denkbeelden
Hoewel abstract, toch tracht ik – ingetogen –
steeds iets concreets in zulke kunstwerken te zien,
iets anekdotisch of iets levensechts misschien,
als opdracht aan mijn voorstellingsvermogen.
Beeldelementen staan er nooit naar willekeur:
elk lijntje, vlakje, toefje is terdege overwogen.
Gepaste oefening dus voor het zien-der-ogen:
welk denk-beeld schuilt er achter vorm en kleur.
Neem nu dit werk: twee bogen gaan er om-en-om –
zijn het soms wentelwielen, want hun vorm is krom:
is het een rolstoel, met een duwer uit wat hokjes?
Of strooit een ventje vrolijk met gekleurde blokjes?
Concreet? Abstract? – ‘k Heb zomaar een idee:
dit is een ode aan de Franse schilders Delaunay.*
* Robert Delaunay, 1885-1941 en
Sonia Delaunay-Terk, 1885-1979
venster 1.20 x 1.20, olieverf en oliepastel op paneel
Venster
Wat zicht op schoonheid fraai omlijst
en vastgelegd in verven steeds bewijst
is wel dat het van waarde is
om zo het beeld goed te bewaren
Zoals de bloem die achter glas
van ruit of raam zo mooi nog was
en die jij ’t allerliefste toch
voor elk verval zou willen sparen
Zo is dan deze bloem gekaderd en verbeeld
in verf gezet, omwille van haar pracht
in open raam gesloten en met ons gedeeld
dank zij verbeeldingskracht
Eindeloos veel thee 1, 2 x 40 x 1.20 op canvas, acryl en mixed media
Theetafel [1]
Ze hebben al een trein van potten thee gezet
en een colonne verse kopjes thee geschonken,
ze hebben met elkaar een zee aan thee gedronken
en gretig op de woorden van ’t gesprek gelet.
Zo, om de tafel, kwamen zij meer tot elkaar,
door optochten van woorden in een stoet van talen,
gesprekken en discussies, en een reeks verhalen –
zo’n tafel is ontmoetingsplaats: bemiddelaar!
Hier is de ruimte en de rust voor een kop thee,
plaats voor een fijn gesprek in: ‘Zuiderzee’.
Eindeloos veel thee 2, 3 doeken, olieverf en allerlei materialen op doek
Theetafel [2]
Gewoon bij een kop thee kan het beginnen –
verhalen van hoe ver het was, hoe zwaar;
hoe het hier gaat, hoe het nu zijn zal daar
waar de familie achterbleef bij hun gezinnen.
Gewoon bij een kop thee kan het beginnen –
verhalen over daar, de toekomst hier.
Hier vinden wij onszelf en leefplezier,
hier zijn wij één familie, dus: Kom binnen!
Hier is de ruimte en de rust voor een kop thee,
plaats voor een fijn gesprek in: ‘Zuiderzee’.
Raakvlakken, 2 x 0.50 x 0.80 op doek
Raakvlakken
Twee werelden van vorm en kleur,
als waren ‘t twee persoonlijkheden,
staan wat onwennig naast elkaar –
in schroom net op de ander toegetreden
Dit eerste treffen kan van klein
tot inniger verbanden leiden;
bij opgaan in elkaars domein
is samensmelten nauwelijks te mijden
Dan lukt het vorm en kleur spontaan
hun wereldbeeld totaal te integreren,
doordrongen van elkaars bestaan
tot hechte composities te fixeren
Is dit niet ‘t beeld voor mens met mens
die eerst nog naast hun naasten leven,
maar als het klikt naar wil en wens
veel goeds en schoonheid kunnen geven
4 tulpen, 0.50 x 0.50, olieverf op doek
Vier tulpen
vier tulpen in een veld
een gele en drie rode
één rode had nu voorgesteld
we doen een vrolijk spel
’t is snel verteld
en volop in de mode
drie op een rij
je kent het zeker wel
ik heb het niet verzonnen –
hij durfde hoor, die rode held
want kijk
rood had gewonnen
nog eer geel was begonnen
Liefdesverklaring, 2 x 1.20 x 0.60, olieverf op doek
Liefdesverklaring
Uit blauwe aarde is een boom ontsproten –
de sappen uit de aarde, als een stroom,
verschaften levenskrachten aan de boom:
tot volle wasdom is hij zo omhooggeschoten.
Hij botte uit en bloeide op: een droom –
wie heeft hem niet ooit in zijn hart gesloten,
die stoere stam, die takken, bloesems, loten:
hij leefde, leefde, lééfde zonder schroom.
In volle bloei staat hij daar nu alweer te blozen.
Voor één ding echter heeft hij nooit gekozen:
dat vlammend hart dat, in de stam gekerfd
hij van een overmoedig minnaar heeft geërfd –
een liefde die in hem de tijd wel overleefd heeft,
die hij behoedt zolang de aarde kracht geeft.
warm rood, 2 x 0.50 x 0.50, olieverf op doek
Warmte
de kleuren spatten knallend van het doek
een rode gloed glipt vrij over de randen
en tovert zo haar warmte op de wanden
de zomer vlamt tot in de verste hoek
het warme jaargetij heeft hier de overhand
de zon weet al het wit te overwinnen
door alles met haar stralen te beminnen
hierbinnen hangt de warmte aan de wand
het is dit gloeiend rood dat warmt en raakt
een rood dat zomerblij en zonnig maakt
maple leaf, 1.20 x 1.20, olieverf op doek
Bloem aan raam
een bloem staat bloeiend aan het raam –
ik zie haar warmte stralen
ze werpt haar schoonheid om zich heen
zij vlamt niet voor zichzelf alleen
wie schoon is mag in alle eenvoud pralen
en blij zijn om een goede naam en faam
een bloem staat voor mijn vensterglas –
zal ik haar binnenlaten?
maar schoonheid, is haar diepste wens
is niet slechts voor één enkel mens
wat mooi is mag en moet ook and’ren baten
zoals de kleurkracht van dit prachtgewas
ik zal haar daar maar laten
MFA ZUIDERZEE Lelystad, permanente expositie
WOORDEN BIJ MIJN BEELDEN DOOR FLOOR KOEDAM
dank aan Floor Koedam (+ 2020) voor de gedichten bij mijn werk
Floor aan het woord klik hier
Canto Ostinato II, 1.00 x 1.20, olieverf op doek
Denkbeelden
Hoewel abstract, toch tracht ik – ingetogen –
steeds iets concreets in zulke kunstwerken te zien,
iets anekdotisch of iets levensechts misschien,
als opdracht aan mijn voorstellingsvermogen.
Beeldelementen staan er nooit naar willekeur:
elk lijntje, vlakje, toefje is terdege overwogen.
Gepaste oefening dus voor het zien-der-ogen:
welk denk-beeld schuilt er achter vorm en kleur.
Neem nu dit werk: twee bogen gaan er om-en-om –
zijn het soms wentelwielen, want hun vorm is krom:
is het een rolstoel, met een duwer uit wat hokjes?
Of strooit een ventje vrolijk met gekleurde blokjes?
Concreet? Abstract? – ‘k Heb zomaar een idee:
dit is een ode aan de Franse schilders Delaunay.*
* Robert Delaunay, 1885-1941 en
Sonia Delaunay-Terk, 1885-1979
venster 1.20 x 1.20, olieverf en oliepastel op paneel
Venster
Wat zicht op schoonheid fraai omlijst
en vastgelegd in verven steeds bewijst
is wel dat het van waarde is
om zo het beeld goed te bewaren
Zoals de bloem die achter glas
van ruit of raam zo mooi nog was
en die jij ’t allerliefste toch
voor elk verval zou willen sparen
Zo is dan deze bloem gekaderd en verbeeld
in verf gezet, omwille van haar pracht
in open raam gesloten en met ons gedeeld
dank zij verbeeldingskracht
Eindeloos veel thee 1, 2 x 40 x 1.20 op canvas, acryl en mixed media
Theetafel [1]
Ze hebben al een trein van potten thee gezet
en een colonne verse kopjes thee geschonken,
ze hebben met elkaar een zee aan thee gedronken
en gretig op de woorden van ’t gesprek gelet.
Zo, om de tafel, kwamen zij meer tot elkaar,
door optochten van woorden in een stoet van talen,
gesprekken en discussies, en een reeks verhalen –
zo’n tafel is ontmoetingsplaats: bemiddelaar!
Hier is de ruimte en de rust voor een kop thee,
plaats voor een fijn gesprek in: ‘Zuiderzee’.
Eindeloos veel thee 2, 3 doeken, olieverf en allerlei materialen op doek
Theetafel [2]
Gewoon bij een kop thee kan het beginnen –
verhalen van hoe ver het was, hoe zwaar;
hoe het hier gaat, hoe het nu zijn zal daar
waar de familie achterbleef bij hun gezinnen.
Gewoon bij een kop thee kan het beginnen –
verhalen over daar, de toekomst hier.
Hier vinden wij onszelf en leefplezier,
hier zijn wij één familie, dus: Kom binnen!
Hier is de ruimte en de rust voor een kop thee,
plaats voor een fijn gesprek in: ‘Zuiderzee’.
Raakvlakken, 2 x 0.50 x 0.80 op doek
Raakvlakken
Twee werelden van vorm en kleur,
als waren ‘t twee persoonlijkheden,
staan wat onwennig naast elkaar –
in schroom net op de ander toegetreden
Dit eerste treffen kan van klein
tot inniger verbanden leiden;
bij opgaan in elkaars domein
is samensmelten nauwelijks te mijden
Dan lukt het vorm en kleur spontaan
hun wereldbeeld totaal te integreren,
doordrongen van elkaars bestaan
tot hechte composities te fixeren
Is dit niet ‘t beeld voor mens met mens
die eerst nog naast hun naasten leven,
maar als het klikt naar wil en wens
veel goeds en schoonheid kunnen geven
4 tulpen, 0.50 x 0.50, olieverf op doek
Vier tulpen
vier tulpen in een veld
een gele en drie rode
één rode had nu voorgesteld
we doen een vrolijk spel
’t is snel verteld
en volop in de mode
drie op een rij
je kent het zeker wel
ik heb het niet verzonnen –
hij durfde hoor, die rode held
want kijk
rood had gewonnen
nog eer geel was begonnen
Liefdesverklaring, 2 x 1.20 x 0.60, olieverf op doek
Liefdesverklaring
Uit blauwe aarde is een boom ontsproten –
de sappen uit de aarde, als een stroom,
verschaften levenskrachten aan de boom:
tot volle wasdom is hij zo omhooggeschoten.
Hij botte uit en bloeide op: een droom –
wie heeft hem niet ooit in zijn hart gesloten,
die stoere stam, die takken, bloesems, loten:
hij leefde, leefde, lééfde zonder schroom.
In volle bloei staat hij daar nu alweer te blozen.
Voor één ding echter heeft hij nooit gekozen:
dat vlammend hart dat, in de stam gekerfd
hij van een overmoedig minnaar heeft geërfd –
een liefde die in hem de tijd wel overleefd heeft,
die hij behoedt zolang de aarde kracht geeft.
warm rood, 2 x 0.50 x 0.50, olieverf op doek
Warmte
de kleuren spatten knallend van het doek
een rode gloed glipt vrij over de randen
en tovert zo haar warmte op de wanden
de zomer vlamt tot in de verste hoek
het warme jaargetij heeft hier de overhand
de zon weet al het wit te overwinnen
door alles met haar stralen te beminnen
hierbinnen hangt de warmte aan de wand
het is dit gloeiend rood dat warmt en raakt
een rood dat zomerblij en zonnig maakt